Ampliación e reforma de vivenda en Mondariz Balneario







Unha vivenda compacta e encerrada en si mesma.
Unha parcela en socalcos, apegada ao río, na que se a casa ocupou o lugar máis elevado, e máis soleado.
Unha escavación parcial, coa casa asentada na rocha, a diversos niveis.

Ante a petición de mellorar as condicións habitables e espaciais da vivenda, de superficie reducida, elíxese ocupar parte do xardín superior da parcela, o máis habitable e vinculado á vivenda, cunha peza que delimite un espazo de vida que xa existía.

Unha ampliación que se vincula puntualmente e cun lixeiro xesto á edificación existente, buscando o seu lugar preciso mediante unha disposición quebrada. Unha envolvente protectora que se fai permeable selectivamente, permitindo á vez habitar o xardín e protexerse da proximidade da rúa.

A nova peza desapégase da edificación principal xerando un pequeno patio - solaina que fai de transición entre o exterior e a vivenda, incidindo na diferenza entre espazos de día e espazos de noite a través da propia apertura destes últimos á finca.

Na parte posterior, e xogando coa zona de acceso oposta, aparece outra terraza exterior, que busca o río voando sobre a rocha que configuraba o socalco principal, e na que a varanda desaparece convertida en cables de aceiro.

A madeira de piñeiro roxo envolve, coma un lique, toda a vivenda, unificando o existente co ampliado: ascende dende o garaxe recubrindo a pedra, as escaleiras e o balcón. Esténdese sobre o xardín, colonizándoo. Ascende polas paredes do corpo ampliado, converténdose en contras que salientan a ocupación estival da casa. Cobre o acceso, adentrando ao usuario no interior. E salpica finalmente todas as fiestras da vivenda existente, renovándoa e unificando a proposta.

Como premisa fundamental na reforma interior: o máximo aproveitamento do existente, todo aquel elemento válido para a súa función, consérvase. A escala da vivenda existente non discorda co entorno, polo que non se considerou preciso modificar o seu contorno exterior, que se respecta incluso mantendo a cuberta orixinal, que se conservaba en bo estado.

Os cuartos conservan a súa disposición salvo modificacións puntuais, aportándolles espazo de almacenaxe nas propias divisións. Unha lixeira modificación no distribuidor e no acceso ao mesmo, permite axustar a súa dimensión, mellorar a comunicación e independizar a área privada da vivenda.

Igual que ocorre no exterior, sobre os espazos brancos do interior esténdese a cor e a textura da madeira, neste caso de castiñeira aceitada; nacendo do distribuidor, onde é a protagonista, recubrindo as paredes de forma fixa e móbil ou desapegándose delas xerando mobiliario.

A cociña, que conserva o seu emprazamento, mantén a súa vocación de espazo fundamental e centro de vida  da vivenda: era o punto de acceso ao xardín, lugar de paso obrigado e na práctica o vestíbulo da vivenda; agora é o lugar de comunicación principal, que se pechará unicamente nos momentos precisos.

Saliéntase o contraste imposto pola limitada normativa de materiais do Concello de Mondariz Balneario: fachadas exclusivamente de pedra (salvo as existentes, que se poden conservar), carpinterías de madeira ou cores branca ou verde, e cuberta de tella.

Empréganse grandes contras de madeira que, abertas, se converten en fachada de madeira. Márcase con radicalidade a carpintería branca, xogando co volume orixinal e aproveitando o seu contraste coa madeira; en especial nas fiestras orixinais, nas que se emprega un recercado mixto de madeira e aluminio.

Aplícase granito gris Mondariz en aplacado vertical, xogando coas táboas de madeira, nunha gran rocha tallada, que contrasta nas quebras da súa xeometría coa convencionalidade da vivenda existente.

A cuberta tállase igualmente, apertándose ao máximo sobre o comedor, e cun lixeiro xesto de inclinación de cara a cuberta orixinal. Estas pendentes reducidas, levan ao emprego dunha cuberta invertida con protección de tella machucada, que favorece a integración da edificación no ambiente do núcleo.

Na cuberta existente, substitúese o canlón actual por un máis discreto de aluminio de cor branca, que remarca a xeometría da mesma, modernizando a súa imaxe.

No interior, consérvase a tarima de eucalipto existente, na medida do posible, mantendo o criterio de máxima conservación. O terrazo substitúese por formigón pulido, que unifica os espazos de húmidos e de día, ademáis de aparecer no garaxe, onde se xera un cuarto de servizo independizado con u-glass do resto do mesmo.


Una vivienda compacta y encerrada en sí misma.
Una parcela en socalcos, pegada al río, en la que la casa ocupó el lugar más elevado, y más soleado.
Una excavación parcial, con la casa asentada en la roca, a diversos niveles.
Ante la petición de mejorar las condiciones habitables y espaciales de la vivienda, de superficie reducida, se elige ocupar parte del jardín superior de la parcela, el más habitable y vinculado a la vivienda, con una pieza que delimite un espacio de vida que ya existía.
Una ampliación que se vincula puntualmente y con un ligero gesto a la edificación existente, buscando su lugar preciso mediante una disposición quebrada. Una envolvente protectora que se hace permeable selectivamente, permitindo a la vez habitar el jardín y protegerse de la proximidad de la calle.
La nueva pieza se despega de la edificación principal generando un pequeño patio - solarium que hace de transición entre el exterior y la vivienda, incidiendo en la diferencia entre espacios de día y espacios de noche a través de la propia apertura de estos últimos a la finca.
En la parte posterior, y jugando con la zona de acceso opuesta, aparece otra terraza exterior, que busca el río volando sobre la roca que configuraba el socalco principal, y en la que la barandilla desaparece convertida en cables de acero.
La madera de pino rojo envuelve, como un liquen, toda la vivienda, unificando lo existente con lo ampliado: asciende desde el garaje recubriendo la piedra, las escaleras y el balcón. Se extiende sobre el jardín, colonizándolo. Asciende por las paredes del cuerpo ampliado, convirtiéndose en contras que acentúan la ocupación estival de la casa. Cubre el acceso, adentrando al usuario en el interior. Y salpica finalmente todas las ventanas de la vivienda existente, renovándola y unificando la propuesta.
Como premisa fundamental en la reforma interior: el máximo aprovechamiento de lo existente, todo aquel elemento válido para su función, se conserva. La escala de la vivienda existente no es discordante con el entorno, por lo que no se consideró necesario modificar su contorno exterior, que se respeta incluso manteniendo la cubierta original, que se conserva en buen estado.
Los cuartos conservan su disposición salvo modificaciones puntuales, aportándoles espacio de almacenaje en las propias divisiones. Una ligera modificación en el distribuidor y acceso al mismo, permite ajustar su dimensión, mejorar la comunicación e independizar el área privada de la vivienda.
Igual que ocurre en el exterior, sobre los espacios blancos del interior se extiende el color y la textura de la madera, en este caso de castaño aceitado; naciendo del distribuidor, donde es la protagonista, recubriendo las paredes de forma fija y móvil o despegándose de ellas generando mobiliario.
La cocina, que conserva su emplazamiento, mantiene su vocación de espacio fundamental y centro de vida de la vivienda: era el punto de acceso desde el jardín, lugar de paso obligado y en la práctica el vestíbulo de la vivienda; ahora es el lugar de comunicación principal, que se cerrará únicamente en los momentos necesarios.

Se acentúa el contraste impuesto por la limitada normativa de materiales del Ayuntamiento de Mondariz Balneario: fachadas exclusivamente de piedra (salvo las existetnes, que se pueden conservar), carpinterías de madera o colores blanco o verde, y cubierta de teja.
Se emplean grandes contras de madera que, abiertas, se convierten en fachada de madera. Se marca con radicalidad la carpintería blanca, jugando con el volumen original y aprovechando su constraste con la madera; en especial en las ventanas originales, en las que se emplea un recercado mixto de madera y aluminio.
Se aplica granito gris Mondariz en aplacado vertical, jugando con las tablas de madera, en una gran roca tallada, que contrata en los quiebros de su geometría con la convecionalidad de la vivienda existente.
La cubierta se talla igualmente, apretándose al máximo sobre el comedor, y con un ligero gesto de inclinación hacia la cubierta original. Estas pendientes reducidas, llevan al empleo de una cubierta invertida con protección de teja machacada, que favorece la integración de la edificación en el ambiente del núcleo.
En la cubierta existente, se sustituye el canalón actual por uno más discreto de aluminio de color blanca, que remarca la geometría de la misma, modernizando su imagen.
En el interior, se conserva la tarima de eucalipto existente, en la medida de los posible, manteniendo el criterio de máximo conservación. El terrazo se sustituye por hormigón pulido, que unifica los espacios húmedos y de día, además de aparecer en el garaje, donde se genera un cuarto de servicio independizado con u-glass del resto del mismo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario